Kirysek trójpręgi (Corydoras trilineatus)
Niezwykle często do zbiorników hobbystów trafiają kiryski. Już na pierwszy rzut oka widać, że są to ryby aktywne i „wesołe”. Należy jednak spełnić jeden bardzo ważny warunek. Kiryski są rybami stadnymi, więc w zbiorniku powinno się pielęgnować co najmniej 5 osobników. Wybór gatunków jest ogromny, od mniej wymagających bo rzadkie i trudne w utrzymaniu ryby. Jednym z atrakcyjniejszych i dość popularnym gatunkiem jest kirysek trójpręgi. Podpowiadam jak go pielęgnować.
Rząd sumokształtne
Ameryka Południowa jest zamieszkana przez ¼ wszystkich gatunków ryb na świecie. Dominują na tym obszarze ryby z dwóch rzędów kąsaczokształtnych i sumokształtnych. Sumokształtne ewoluowały w kierunku aktywności po zmroku i życia w wodach płynących. Znanych jest ok. 2600 gatunków sumokształtnych należących do 31 rodzin, z czego 13 występuje w Ameryce Południowej. Większość sumokształtnych posiada 1-4 pary wąsików, małe oczy, spłaszczoną głowę, kolce w płetwach piersiowych i grzbietowej (bywa, że połączone z gruczołem jadowym), ciało bez łusek lub pokryte płytkami kostnymi jak u trzech dużych rodzin: Doradidae – kirysowate, Callichthyidae – kiryskowate i Loricariidae – zbrojnikowate. Rodzaj Corydoras należy do rodziny Callichthyidae (kiryskowate).
Jakie wymagania mają kiryski?
Kirysek trójpręgi (Corydoras trilineatus) to bardzo atrakcyjna ryba denna, dorastająca do 5,5 cm długości. Temperatura wody w akwarium, w którym przebywa, powinna wynosić 18-25oC, twardość 5-20o dGH, a odczyn 5,8-7,2 pH. Jak widać przedstawione wartości wskazują, że jest to gatunek tolerancyjny i nie będzie sprawiał problemów w akwarium. Kiryski ze względu na swoją aktywność i łagodny charakter często trafiają do akwariów wielogatunkowych. Należy pamiętać, by nie traktować ich jako służbę porządkową w zbiorniku, ale jako pełnoprawnych mieszkańców akwarium, którzy również powinni otrzymać wysokiej jakości pokarm.
Jak przygotować akwarium dla kirysków?
Na dnie akwarium umieszczamy drobny ciemny żwirek lub piasek. Należy unikać podłoży o ostrych krawędziach. Kiryski to ryby denne, które nieustannie przeszukują podłoże w poszukiwaniu smacznych kąsków. Ostry żwir mógłby ranić ich delikatny otwór gębowy i wąsiki. Jako dekoracji używamy korzeni i otoczaków. Akwarium powinno być obsadzone roślinami, które stworzą naturalne kryjówki dla ryb. Warto też zastosować rośliny pływające. Filtr powinien zapewnić wyraźny ruch wody.
Czym karmić kiryski?
Podstawą diety kirysków są drobne bezkręgowce. W akwarium możemy im podawać pokarmy żywe i mrożone, np. rurecznik, larwy czarnego komara, lasonogi. Kiryski chętnie przyjmują pokarmy gotowe, np. America size S. Jest to uniwersalny pokarm, który zaspokoi potrzeby żywieniowe niewielkich gatunków ryb z Ameryki Południowej i Centralnej. Jego niezwykle urozmaicony skład dostarcza składników zarówno pochodzenia zwierzęcego (śledzie, kalanus, larwy owadów), jak i roślinnego (algi, czerwona papryka, owoce), a także wzmacnia barwy ryb dzięki dodatkowi astakantyny i obecności naturalnych karotenoidów zawartych w użytych surowcach. Ponadto stymuluje układ odpornościowy dzięki obecnym w pałeczkach składnikom prozdrowotnym, takim jak beta-glukan i czosnek.
Rozmnażanie kirysków
Do spontanicznego tarła może dojść w akwarium ogólnym. Jeżeli jednak zależy nam na odchowaniu młodych kirysków, tarło należy przeprowadzić w osobnym zbiorniku o pojemności ok. 30 litrów. W zbiorniku tarliskowym umieszczamy na dnie piasek, kilka kamieni oraz rośliny. Podnosimy temperaturę wody do ok. 26°C. Do zbiornika wpuszczamy samicę (zaokrąglony brzuszek na ogół świadczy, że jest ona gotowa do rozrodu) oraz 2-3 samce. Samica składa ikrę do kieszonki utworzonej z płetw brzusznych. Tam ikra jest zapładniana przez samca. Następnie samica umieszcza ziarenka ikry na roślinach, dekoracjach itp. Samica może złożyć nawet 200 jajeczek. Po tarle dorosłe ryby odławiamy. Larwy wykluwają się po ok. 4-5 dniach. Gdy wyczerpią zapasy z woreczka żółtkowego i zaczną pływać w poszukiwaniu pokarmu, należy podawać im naupliusy artemii, a także pokarmy w formie proszku, np. Mikro-vit Basic lub Pro Defence Micro Size.
